ÖTam 100 yıl önce, soğuk bir kış gününde, şık giyimli dört adam Edinburgh’da bir trene bindi. Willie Jackson ve oğlu Laurence çiftçiydi, şık Thomas Murray koyun ve sığır yetiştiriyordu ve şişman Robin Welsh, Edinburgh belediye meclisinin bir üyesiydi. 54 yaşında arkadaşlarından biraz daha yaşlıydı. Aylardır bu yolculuğa çıkıp çıkmayacaklarını düşünmüşlerdi ama sonunda yola çıktılar ve bunun ne kadar büyük bir maceraya dönüştüğü ortaya çıktı.

Chamonix’e giden 13 saatlik trene binmeden önce Londra’ya, ardından Paris’e uçtular. Tren karlı Alplerin arasından geçerken sayısız briç oyunu oynayarak can sıkıntısını hafiflettiler. Muhafızların minibüsünde kıvırma taşları vardı.

Kışın çiftçilik yapamayan adamlar, Yukarı Clydesdale’in donmuş göllerinde saatlerce kıvrılarak vakit geçirmişlerdi. O kadar iyi oldular ki, ilk Kış Olimpiyatlarına (25 Ocak – 5 Şubat 1924 tarihleri ​​arasında düzenlenen) katılmaya karar verdiler.

Bir yüzyıl sonra, Chamonix her zamanki gibi ilgi çekici. Balme ve Les Grands Montets’in çok sevilen pistlerine doğru ciğerlerime dağ havası çekerek ve keyifle sırıtarak inerken, 1924’te yokuş aşağı kayakın neredeyse hiçbir şey olmadığını, Olimpiyatlarda bile temsil edilmediğini hayal etmek zor.

Chamonix’te benim gibi amatör kayakçıları tatmin etmeye yetecek kadar pist var ama maceracılar tesisin normal pistlerinin üzerine çıkıyor. Orijinal Aiguille du Midi teleferiği Olimpiyat yarış kızaklarını dağa taşıdı (İngiltere, İsviçre’nin ardından gümüş madalya aldı); bugün bu verimli değişim turistleri ve zorlu kayakçıları şehir merkezinden 3.840 metreye taşıyor.

Hâlâ kayak sonrası sersemlik içindeyken sabah 8’den hemen sonra kendimi ilk teleferiğe binmeye zorladım; kayakları, halatları ve diğer korkunç görünümlü yüksek irtifa aparatları olmayan tek yolcuydu. Teleferiğe sıkışıp Brit Annie-Jo Gregory ile sohbet ettim. Kayak yapmak Vallée Blanche pist dışı fanatikler için bir geçiş töreni ama o bir arkadaşıyla daha da ileri gidiyordu, yokuş aşağı yola çıkmadan önce kayaklarını sırtına bağlayarak daha da yükseğe tırmanıyordu.

Kabin kasabanın üzerinde endişe verici bir şekilde sallanırken “İkinci tip eğlence” diye sırıttı. Boş ifademi fark ederek şöyle dedi: “Korkutucu, zor bir iş ve seni zorluyor. Eğlence daha sonra bir bira içerken yeniden yaşadığınızda gelir.

Zirvede hava belirgin şekilde azaldı. Küpeşteyi tuttum ve ona şans diledim. O buzullara doğru dar bir sırt boyunca ilerlerken, ben de eğlenceli bir yazı yazmaya devam ettim, arka planda Mont Blanc ile selfieler çektim ve sanki bir uçağın penceresinden bakıyormuşçasına Chamonix’e baktım.

36.000 metrekarelik devasa Olimpik buz pateni pistinin bir zamanlar nerede olduğunu ancak anlayabiliyordum. Norveçli Sonja Henie o zamanlar 11 yaşında bir patenciydi. Bulaşıcı gülümsemesiyle kalabalığı büyüledi ancak rekabetten çekildi. Yılmadan, daha sonra Olimpiyat şampiyonu oldu, ardından Hollywood’a taşındı ve bir film yıldızı oldu.

Kasabanın yukarısındaki ormanda yarış kızağı pistinin kalıntıları gizlidir, ancak oyunlardan geriye kalan tamamen sağlam tek yapı, Chamonix’in çevre yolundan görülebilen Mont aux Bossons kayakla atlama noktasıdır. Sporcular havada süzülürken 20’li yılların kükreyen kalabalığının kükremesini hayal etmek için ziyaret etmeye değer.

Club des Sports de Chamonix’in kayakla atlama bölümü başkanı, gözlüklü, bıyıklı ve eski bir yünlü şapka takan Henri-François Morand, bana gururla bir asır öncesine ait bazı kayakları ve botları gösteriyor. Onları, atlamanın altındaki ahşap bir baraka olan komitenin karargahında tutuyor. Onda, ömrünün yarısını dağlarda ve ötesinde geçirmiş birinin havası var.

Kayakla atlamadaki başarısı geride kalmış olabilir ama Morand bugün yetiştirdiği gençlerden gururla bahsediyor.

“Tehlikeli değil mi?” Soruyorum.

“Düşersen aşağı kayarsın” diye yanıtlıyor gözlerinde bir parıltıyla. “Onlara nefes almayı unutmayın diyorum, durduğunuzda size biraz şarap vereceğiz!”

Atlamanın üzerinde tek bir kar zerresi bile yok ve Morand bunun iklim değişikliğinden kaynaklandığına inanıyor. Bana yapay bir yüzey kurulma ihtimalinden bahsediyor. “Belki de atlama yaz olimpiyatlarında olabilir” diyor, sadece yarı şaka yapıyor.

Merkeze kısa bir sürüş mesafesinde Les Houches, “glam Cham”ın daha rahat bir parçası. Ağaçlıklı ve daha az kalabalık olan bu bölge aynı zamanda en iyi dağ restoranı seçeneklerine de sahiptir. Zorlu bir kayak sabahından sonra durdum ve akşam yemeğinde makarna ve salata yedim. La Fre Mivadiye bakıyor.

Kalmak için hareketli bir yer Kayalık Pop76 £’dan başlayan çift kişilik odalar (kahvaltı ekstradır) merkeze yakın seçeneklerle karşılaştırıldığında çok iyi bir değerdir. Hostelin atmosferi, sıra dışı bir otelle buluşuyor ve aileler için mükemmel; resepsiyondaki Star Wars robotları da dahil olmak üzere çocuklar için ilgi çekici yerler mevcut.

Vadinin birkaç mil yukarısında kalmak için başka bir güzel yer var: otel Heliopik (150 £’dan iki katına çıkar, kahvaltı ekstra), havuzlu ve daha merkezi.

Yamaçlarda geçen bir günün ardından yerel müzeyi aradım. Maison de la Mémoire et du Patrimoine. 15 Mart’a kadar Olimpiyatlara adanmış, grenli siyah beyaz görüntülerin yer aldığı ilgi çekici bir sergi var. Uzun zaman önce aramızdan ayrılan genç sporcuların kahramanlıklarını ve yürek acılarını izlemek şaşırtıcı derecede etkileyici.

Daha sonra altın madalyayı kazanan ben oldum ve açık havadaki hareketli Le K bara rastladım. bière basıncı ardından sade bir İtalyan restoranında akşam yemeği Casa Valerio.

Toz mavisi gökyüzünün altında kasaba güneş ışığında parıldıyor. Oyunların açılış gününde olduğu gibi Ancak Ocak ayının başlarında, 24 saatlik bir süre içinde yaklaşık 1,7 metre kar düştü ve yüzlerce Chamonix sakini, küreklerle stadyumu ve buz pateni pistini temizlemek için orduya katıldı ve elle çekilen kızaklarla karı tam zamanında temizledi.

Peki ya dört İskoç bigudi? Oyunları zaferle bitirdiler ve kendi ülkelerini alt ederek Altın madalya kazandılar.

İskoç bir çiftçiden bekleyebileceğiniz yetersizlik ve alçakgönüllülükle, Thomas Murray eve bir telgraf gönderdi ve basitçe şunu okudu: BUGÜN OYNADI. BÜYÜK BRİTANYA 46, FRANSA 4. ŞAMPİYONLUĞU KAZANDI.

Gezi Chamonix Turizm Ofisi tarafından sağlandı. Chamonix’e seyahat için Londra St Pancras’tan Paris’e giden Eurostar’a binin. Ulaşmanın yaklaşık altı saat sürdüğü Gare de Lyon’a transfer Chamonix en fazla iki değişiklikle (Bellegarde-Sur-Valserine ve Saint-Gervais-les-Bains)